Geðrænn vandi morðingja á Santorini, björgunarfíklar og pælingar

Vóvvvvvv míns var sko líka stödd á Santorini daginn áður þessi kolbrjálaði morðingi var að athafna sig. Og ég sem hafði haft áhyggjur af öllum sem voru sjóveikir á leiðinni og fannst það alveg rosalegt drama. Ef ég hefði verið þarna degi seinna hefði ég kannski hitt náunga með haus í hendinni – ekki að það sé neitt sérlega ofarlega á óskalistanum en sumir atburðir ganga yfir það sem hugmyndaflug mannskepnunnar töfrar fram og gæti ekki einu sinni komið fram í kræfustu skáldsögum og þetta dæmi var einmitt þannig. Maðurinn drap fyrst hund konunnar, síðan hana sjálfa og skar af henni höfuðið. Gekk með hausinn um svæðið haldandi í hárið.  Lögreglan reyndi að ná manninum en hann særði einhvern þeirra og stal löggubílnum. Þeir skutu á náungann en ein kúlan fór í malbikið, í hnéð á saklausri konu og þaðan í kjálkann á henni (þetta er venjulega rólyndisstaður og lögreglan ekki vön að not skotvopnin sín). Náunginn með hausinn keyrði í framhaldi af því á tvo læknanema sem voru að keyra um á mótorhjóli. Lögreglunni tókst loks að særa manninn fimm skotum og var hann sendur til Aþenu í aðgerð.

 

Maðurinn átti víst við geðrænan vanda að stríða og hafði stuttu áður verið á læknavaktinni með konu sinni sem var mjög vel liðinn kennari á svæðinu, en þau voru búin að vera gift í eitt ár. Hann hafði sagt á læknavaktinni að hann hefði verið svefnlaus í 48 tíma. Samt var hann sendur heim og voru afleiðingarnar þessar sem fyrr segir. Það fóru á stað miklar umræður um kerfið í Grikklandi og að það þyrfti að vera bráðageðdeild þar sem fólk í slíkum aðstæðum væri lagt inn, ekki sent heim.

 

Það er tvennt sem ég velti fyrir mér í þessu máli. Við búum við slíkt geðdeildarkerfi heima, en ég er samt ekki svo viss um að náunginn hefði endilega verið lagður inn þar, mjög líklega bara sendur heim með pillur þar sem ekki var laust pláss eða undirmannað. Ekki að ég hafi neitt út á deildina sem slíka og starfsmenn hennar að setja heldur kerfið sjálft sem er til staðar en ekki virkar vegna skorts á starfsfólki og fjármunum. Erum við þá ekki bara með frontinn í lagi út á við en raunveruleikann í molum?

 

Hitt sem kemur upp í huga mér – af hverju eru svona margar konur björgunarfíklar?  Þær sitja uppi með þá skoðun að alltaf sé hægt að bjargað mönnum sem eiga bágt. Sumar hverjar giftast mjög andlega sjúkum mönnum, dópistum, drykkjumönnum og ofbeldismönnum  vitandi hvernig þeir eru.  Aðrar giftast til og með glæpamönnum í fangelsum sem eru dæmdir fyrir fjöldamorð því þær vorkenna þeim og eru sannfærðar um að þær geti hjálpað að þær einar geti breytt þeim.

Halló, hafið þið heyrt um karlmenn sem gera slíkt!!!  Ef svo er þá hefur það verið algjörlega ómeðvitað því þeir eru fæstir svona vitlausir. Hvað er það eiginlega í menningu og uppeldi kvenna sem gerir konur allstaðar í heiminum svona ofurgóðar við flesta aðra en sjálfa sig?

Athugasemdir

[Ransu, 10.8.2008 kl. 17:44]

Velkomin til bloggheima. 

Held að þeir séu líka nokkrir karlmennirnir sem giftast dópistum, drykkjukonum og ofbeldiskonum (máski minna um líkamlegt ofbeldi).

Veit þó ekki með fangelsisgiftingar.

Annars sendum við fjölskyldan þér kveðju frá Fróni.

Þinn bróðir,